Siyaset, milletin sesini meclise taşıma sanatıdır. Ancak o ses kısıldığında, halkın sözü sokakta yankılanır. Çünkü milletin derdi, tabelalarla ya da kürsülerle sınırlanmaz; susan kürsüleri, konuşan vicdanlar tamamlar.

Bugün ülkemizde gençlerin, işçilerin, emeklilerin, annelerin, öğrencilerin biriken sesi var. Kimi suskun, kimi yorgun ama hepsi bir söz bekliyor: Duyulmayı… Siyaset bu sesi duymazsa, sokak kendi dilini bulur. Bu dil bazen bir protestoda, bazen bir paylaşımda, bazen de bir suskunlukta gizlidir.

Gerçek siyaset, sadece seçim zamanı ortaya çıkan değil; milletin gündelik nabzını hissedebilen, adaleti ve vicdanı rehber edinebilen siyasettir. Sokağın dilini anlamayan siyaset, halkın gönlünden silinir. Çünkü halk, sessizliği en sonunda kendi sesiyle bozar.

Unutulmamalıdır: Milletin kalbinde biriken sükût, bir gün gür bir haykırışa dönüşür.
O yüzden siyaset konuşmalı; ama sadece kendi için değil, halkı için, hak için, adalet için konuşmalı.